Door Frans Mertens
Op een goed bezet en zonnig Sportpark De Biezen deed Baronie eindelijk weer eens wat het eigenlijk goed kan, namelijk goed voetballen. Met name in de eerste helft toonde de ploeg dat vechtlust de absolute basis vormt voor succes. Waar iedereen had verwacht dat Dongen de opgaande lijn uit de laatste wedstrijden zou doortrekken door Baronie vanaf de eerste minuut bij de keel te grijpen, gebeurde precies het tegenovergestelde. Waar de groenwitten het plotseling vandaan haalden om zo verbeten om iedere meter kunstgras te vechten is voor menigeen waarschijnlijk een raadsel. Want vanaf de aftrap stond er een ploeg op het veld die haar bedoelingen meteen duidelijk wenste te maken. Baronie kwam slechts voor de volle winst en ging daar dan ook volledig voor. Die instelling leidde al gauw tot succes. Een prima aanval via Al Morabit en De Graauw bracht de bal in bezit van Jens Wirix die vanaf de rand van het zestienmetergebied verwoestend uithaalde en de bal in de verre kruising hamerde 0-1. De thuisclub was aangeslagen waarvan Baronie gretig gebruik maakte. Dongendoelman Sprangers moest eerst alles uit de kast halen om een kopbal van Al Morabit onschadelijk te maken om even later toe te moeten kijken hoe Jens Wirix uit een corner van De Graauw het doel net te hoog zocht. Dongen ontworstelde zich daarna enigszins uit de Bredase wurggreep en werd gevaarlijk met een vrije trap van de verder onzichtbare Kamacidie net naast ging en een knappe volley van Avontuur die rakelings over de lat vloog. Baronie bleef niettemin het betere van het spel houden en wist na een klein half uur de voorsprong uit te breiden. De Grauw zag Veldhof de vrije ruimte induiken die vervolgens vanaf 25 meter een zoever losliet die Dongendoelman Sprangers alleen maar gehoord kan hebben 0-2. Baronie imponeerde in die fase met knap positiespel maar kwam goed weg na balverlies van Townsend wat echter tijdig door Kankam ten koste van een corner kon worden hersteld. Vlak voor rust brak ook Bastmeijer door de Bredase linies maar werd diens inzet knap door Baroniegoalie Van Butselaar gekeerd.
Na de hervatting kwam de thuisclub een stuk gedrevener uit de kleedkamer en wist het Baronie behoorlijk onder druk te zetten. Er kwamen kansen voor Saez en Avontuur en Van Butselaar had een fabuleuze reflex nodig op een inzet van Bastmeijer. Aan de andere kant zocht De Graauw het Dongense doel te hoog na knap voorbereidend werk van Mohammad en Al Morabit. Baronie had het zwaar met een wanhopig aanvallend Dongen maar kreeg halverwege de tweede helft weer wat meer grip op de tegenstander. Dat leidde na een slim passje van Schuit tot een enorme kans voor De Graauw die alleen voor Sprangers echter verzuimde de genadeklap uit te delen. Die misser had zomaar fataal kunnen worden toen Martens in de slotfase vanaf 20 meter Van Butselaar verraste 1-2. Het was de inleiding van een zinderende slotfase waarbij ook Dongendoelman Sprangers mee ten aanval trok en met zijn lengte voor onrust zorgde in de Bredase defensie waarin Vermeulen een hoofdrol vertolkte. Hachelijke momenten voor het Bredase doel volgden maar Baronie hield stand. Bij Baronie liep een aantal spelers echt op de wenkbrauwen en kwam het eindsignaal van de goed leidende arbiter Kok dan ook als een regelrechte verlossing. Met nog 2 wedstrijden te gaan, thuis tegen Gvv Unitas en uit bij DEM, mag Baronie inmiddels weer hopen op de nacompetitie. De weg naar lijfsbehoud is echter nog lang en zwaar.
Ruststand: 0-2 Eindstand: 1-2
Toeschouwers: 800
Scheidsrechter: Max Kok – Maastricht
Cornerverhouding: 9-8
Scoreverloop: 11. Jens Wirix 0-1, 29. Aart Veldhof 0-2, 89. Theo Martens 1-2
Opstelling Baronie: Michel van Butselaar, Bram Umar, David Vermeulen, Jamie Kankam, Timo Townsend, Aart Veldhof, Jawad al Morabit (81. geel, 82. Aurelio van Gool), Noël de Graauw, Jens Wirix (88. Guillermo Francisco Montero), Mark Schuit, Mustafa Mohammad (90. Arjan Molawi)