Door Frans Mertens
Baronie lijkt inmiddels steeds meer in een neerwaartse spiraal terecht te komen. Na kansloze nederlagen tegen Quick, Groene Ster en voor de beker tegen Blauw Geel ’38 was de ploeg er alles aan gelegen om tegen het favoriete Utrechtse Hercules, dat vorig seizoen op een haar na gepromoveerd was, de draad weer terug op te pakken. Niettemin keek de ploeg bij rust tegen een volslagen onverdiende achterstand aan om uiteindelijk opnieuw het onderspit te moeten delven. De formatie van trainer René van der Kooij was aanvankelijk duidelijk verrast door de spelopvatting van de thuisclub die onmiddellijk het initiatief nam. Die conclusie werd vooral geïllustreerd na een blessure van een van de Hercules-spelers. De Hercules-trainer greep die gelegenheid onmiddellijk aan om orde op zaken te stellen bij zijn ploeg. Baronie was vooral gevaarlijk over de rechterflank waar Zimmerman zijn directe tegenstander keer op keer de baas was. Het was dan ook niet zo vreemd dat zijn tegenstander na een klein half uur werd gewisseld. Niettemin slaagden de Baronnen er niet in om echt uitgespeelde kansen te creëren. De Graauw leek na een combinatie met Mohammad een doorbraak te forceren maar Hercules-doelman Vonk was op tijd uit zijn doel om de bal te onderscheppen. Ondanks een aantal hachelijke situaties voor het vijandelijke doel wilde de bal maar niet goed vallen en was er steeds een Utrechtse verdediger die erger kon voorkomen. Geheel tegen de verhouding in viel de treffer op slag van rust aan de andere kant. Een voorzet van Van Rooijen kon niet goed worden verwerkt door Vermeulen waarna Waterink van dichtbij de rebound voor zijn rekening nam 0-1.
Na rust begonnen de bezoekers zoals de thuisclub voor rust was begonnen. Van Butselaar moest Pieters van scoren afhouden terwijl Waterink na een foutieve pass van Baronie-captain Kankam het Bredase doel niet wist te vinden. Dat kon Lahri even later wel toen hij vanaf 20 meter een schot losliet dat via de voet van Sander Wirix pardoes in de bovenhoek plofte 0-2. Het was voor de thuisclub om moedeloos van te worden, maar de ploeg weigerde vooralsnog om het hoofd definitief in de schoot te leggen. Strijd werd er genoeg geleverd waardoor de wedstrijd bleef boeien zonder dat er zich echt spectaculaire momenten voordeden. Wel moest Kankam reddend optreden na een foutieve pass van El Morabit die daarmee Vermeulen in de problemen had gebracht. Aan de andere kant had Vermeulen bepaald pech toen hij een voorzet van Umar met het hoofd net niet vol kon raken en zijn inzet rakelings naast zag gaan. In de slotfase leek het toch nog spannend te gaan worden. Zimmerman zette goed door en zag zijn voorzet onvoldoende verwerkt door doelman Vonk. Mejres stond op de rand van het zestienmetergebied om de bal fraai over alles en iedereen binnen te knikken 1-2. Verder dan een vrije trap van Townsend in handen van de Utrechtse doelman kwam Baronie echter niet meer. Zo slaagde de ploeg er voor de derde achtereenvolgende maal niet in om punten te vergaren. Niettemin heeft de ploeg gestreden voor wat het waard was en hoeft het zo spelend de toekomst niet al te somber in te zien. Het gejuich dat bij de bezoekers na het laatste fluitsignaal opging sprak daarbij toch boekdelen.
Toeschouwers: 250
Scheidsrechter: Van Zuilichem – Bladel
Cornerverhouding: 5-4
Scoreverloop: 44. Tim Waterink 0-1, 60. Oussama Lahri 0-2, 83. Yassine Mejres 1-2
Opstelling Baronie: Michel van Butselaar, Sander Wirix, David Vermeulen, Jamie Kankam (av.), Timo Townsend, Aart Veldhof (61. Bram Umar), Noël de Graauw, Jawad El Morabit (42. geel – 81. Omar El Kaddouri), Jurik Zimmerman, Moustafa Mohammad (75. Yassine Mejres), Jens Wirix