Vrijwilliger van de maand: Fatima Toulliss
Fatima is 43 lentes jong en (alleenstaande) moeder van 2 kinderen, een dochter van 14 jaar en een zoon van 12 jaar. Ze vertelt graag over zichzelf, haar vrijwilligerswerk en wat het haar heeft gebracht.
Vertel eens iets over jezelf. Wie is Fatima?
Ik woon vanaf mijn 4de jaar in Nederland/Breda. Ben een spontane, sociale vrouw en heb een zacht karakter met een vleugje pittigheid. Ook sta ik bekend als de persoon die snel en graag helpt, oplossingsgericht denkt en werkt.
Hoe lang ben je vrijwilliger en wat doe je precies?
Mijn zoon voetbalt nu ruim 4 jaar bij Baronie, en ik ben vanaf het begin vrijwilliger. Mijn eerste vrijwilligersrol was teammanager van het team waar mijn zoon speelde. Hierna werd ik coördinator van de JO11 (wat in eerste instantie een grapje was). Het coördinatorschap was voor mij in het begin erg nieuw, maar vooral ook spannend. Mijn onzekerheid was, dat ik fouten zou maken of bepaalde zaken niet zou kunnen oplossen/afhandelen. In de loop van de tijd liep het toch allemaal soepeler dan gedacht. Daarom werd ik vervolgens coördinator van de JO12 en heel kort zelfs ook nog van de JO17/JO19. Elke categorie heeft zo zijn charmes. Ik heb wel eens getwijfeld of ik door wilde gaan met vrijwilligerswerk bij Baronie of dat ik elders iets zou gaan zoeken. Maar ik kon de club toch niet in de steek laten, zo voelde het voor mij. Ik ben nu (sinds juli 2021) coördinator JO7, heb de ledenadministratie erbij genomen en ben weer teammanager van het team waar mijn zoon speelt.
Hoeveel tijd besteed je aan vrijwilligerswerk?
De verschillende rollen teammanager, coördinator en medewerker ledenadministratie vergen meer tijd en energie dan ik vooraf dacht. De kinderen van de JO7 zijn natuurlijk de jongste aanwinsten van Baronie. Voor hen is alles nieuw. Deze leden en hun ouders hebben dan ook iets meer aandacht nodig. De JO7 categorie telt inmiddels 8 teams, waarvan de JO7-7 en JO7-8 na de herfstvakantie zijn begonnen.
De functie medewerker ledenadministratie kost mij het meeste tijd. Ik heb in de zomervakantie letterlijk tot in de nacht doorgewerkt, om zaken alsnog of op tijd af te handelen. De e-mails stroomden dagelijks binnen en ook wist ik toen nog niet hoe alles werkt in o.a. Sportlink. Kortom, het was echt even zoeken voor mij. Inmiddels ben ik gelukkig helemaal bij met de ledenadministratie en leer ik ook dagelijks bij.
De rol van teammanager (JO13-3) gaat eigenlijk heel soepel, het is een top team met geweldige kids èn ouders, die ook erg betrokken zijn. Dit is eigenlijk nog het enige stukje wat ik doe voor mijn eigen kind binnen Baronie 😉
Ik kan niet meer in uren uitdrukken hoeveel tijd deze vrijwilligers jobs mij kosten, ik ben wel iedere dag bezig met Baronie. Nu alles op de rit staat, kost het me 1 tot 1,5 uur per dag voor de drie functies.
Wat levert het vrijwilligerswerk jou op?
Ik vind voetbal erg leuk. Hiernaast vind ik contact met mensen belangrijk en leuk. Ook vind ik het belangrijk om iets voor een ander te kunnen betekenen. Met mijn vrijwilligersrol(len), heb ik, naast nieuwe mensen leren kennen, ook mezelf beter leren kennen. Je hoort regelmatig dat je bepaalde kwaliteiten hebt, maar nu ervaar ik dit ook zelf, wat mooi is. Ik ben trots op het feit dat ik ondanks mijn drukke leven, toch ook veel voor Baronie kan doen. De vele positieve reacties, over mijn werk bij Baronie, die ik ontvang, van zowel bekenden als onbekenden maken mij ook enorm trots.
Ondanks de minder leuke momenten, vind ik het toch ‘weer’ leuk allemaal en doe ik graag wat ik doe. Daarbij heb ik ook een aantal goede banden gecreëerd met een aantal personen, “collega’s“ binnen Baronie.
Heb je verbeterpunten voor de club?
Een verbeterpunt, vind ik nog steeds, de communicatie en het scheppen van duidelijkheid over wie doet wat. Het lijkt alsof niet alle informatie via de ‘boom’ goed gedeeld wordt via de route coördinatoren -> teamleiders –> ouders. Ondanks dat er veel gecommuniceerd wordt, over verschillende voetbalzaken en eventuele taken, gaat het helaas toch nog wel eens mis.
Wat is jouw wens?
Mijn wens is, dat er meer ouders een bijdrage gaan leveren aan deze mooie club. Ik zeg dan ook: “alle kleine beetjes helpen”.
Mijn boodschap aan de lezers:
“Waarom moeilijk doen, als het samen kan? Samen staan we sterk!”
Fatima, bedankt voor je inzet en bijdrage voor onze club! Hopelijk kunnen we nog vele jaren van jouw enthousiasme genieten.