In de leeftijd van bijna 78 jaar is Kees Heijboer overleden. Een man met heel veel verdiensten voor Baronie.
Toen Kees, voetballend in en bij Zierikzee, op 17-jarige leeftijd gescout werd door zowel Feijenoord als Baronie, koos hij voor Baronie. Zijn vader liet hem namelijk liever naar het kleinere Breda gaan dan naar het te grote Rotterdam. Tevens kon Kees het voetballen bij Baronie beter combineren met de sportacademie, waaraan hij ook ging beginnen.
Baronie voetbalde in die tijd nog betaald voetbal in de 2e divisie B. Er moest dus een heus contract worden opgemaakt en getekend. Zijn vader, toen in de rol van zaakwaarnemer, vond het verstandig om bij zo’n belangrijke gebeurtenis een vaatje met zelf gevangen haring aan het bestuur te overhandigen als dank voor het contract. Die correctheid kun je je nu niet meer voorstellen.
Toen Baronie na jaren vanuit het betaald voetbal terug ging naar het amateurvoetbal bleef Kees Baronie 1 trouw. Jaren bleef hij nog in Baronie 1 spelen. Toen zijn zoontje Cees echter bij de jeugd van Baronie begon te voetballen, stopte Kees als speler bij Baronie 1 en werd trainer van het jeugdteam van Cees jr. Tevens werd Kees toen actief in het jeugdbestuur, waarin hij zich vele jaren maximaal inzette.
Kees had dan wel een Baronie-hart maar niet alleen bij Baronie zette hij zich zo enorm in. Ook op zijn school “GTS/van Cooth” was hij door zijn inzet een geliefde collega en bij zijn leerlingen was hij een enorm populaire gymdocent. Mede door zijn niet aflatende inzet bleef hij voor alle leerlingen en collega’s een groot voorbeeld.
Nadat een paar jaar geleden Parkinson in zijn leven kwam, veranderde zijn sportieve leven snel. Van zijn actieve, sportieve leven bleef helaas niets over. Op 12 december jl. overleed hij.
Kees zei nog: “Deze wedstrijd kan ik niet winnen, maar we hebben wel samen de finish gehaald”.
Tineke, kinderen en kleinkinderen gecondoleerd met dit verlies. Hij was een geweldenaar, een vriend uit duizenden en zo zullen wij hem ook in gedachten houden. Frans Rademakers