Door Robert Daniels
Hercules-Baronie: vier tegen nul, 4-0 dus. Wanneer je deze cijfers sec bekijkt, zou je de eenvoudige conclusie kunnen trekken dat Baronie op een heilloze missie was in Utrecht. Heilloos was het uiteindelijk wel, maar dit was geen logisch gevolg van een onoverbruggelijk klasseverschil. De ruime nederlaag hadden de Baronnen vooral aan zichzelf te danken.
Natuurlijk, Hercules wordt terecht gezien als een van de topploegen in de Derde Divise, en ja, niet voor niets staat de Utrechtse formatie op de vierde plaats. Ook waar: Baronie trad enigszins gehavend aan door de afwezigheid van de zieke nieuwkomer Steven Edwards en doelman Michel van Butselaar. Maar op het natuurgras van de club uit 1882 stond de Bredase ploeg aanvankelijk goed en had de thuisploeg zichtbaar moeite om openingen te vinden in de Baroniedefensie. Tot aan de 21ste minuut. Toen mocht Steff van Rooijen, omringd door een viertal Baronnen, kinderlijk eenvoudig de zestienmeter in dribbelen om daarna hard in de korte hoek raak te schieten. Een goal die nooit had mogen vallen gezien de groenwitte overmacht in deze spelsituatie. Door simpelweg niet adequaat in te grijpen werd Hercules zo op het paard getild.
Vlak na die 1-0 was Aart Veldhof dichtbij de gelijkmaker na een doorkopbal van Jamie Kankam, maar het was Hercules dat een kwartier later de voorsprong verdubbelde. Op het eerste gezicht een fijne combinatie door het hart van de Baronieverdediging waarna Lars Vermeulen nauwkeurig binnenschoot. De ruimte die de thuisploeg hier echter kreeg om op dergelijke wijze te combineren, was wederom Baronie zelf aan te rekenen. Vlak daarna viel het doek definitief voor de bezoekers toen na een mogelijkheid van weer Veldhof Hercules razendsnel counterde en de voorzet ietwat gelukkig Tim Waterink bereikte, die de klus fraai klaarde voor de 3-0. Baronie had na de 1-0 via tegenstootjes van Timo Townsend en Noel de Graauw zich even laten zien, maar speelde door de snelle opeenvolging van de 2-0 en 3-0 al voor rust een verloren duel.
Na rust probeerde Baronie van alles, zag Jens Wirix een op een met doelman Fons Mulder nog missen, maar een echte vuist kon Baronie niet meer maken. Uiteindelijk werd het ook nog 4-0 door een tweede treffer van Waterink en opnieuw was hier de wijze waarop Baronie in het eigen strafschopgebied verdedigde op zijn zachtst gezegd lankmoedig te noemen.
Baronie bleef dus voor de zoveelste maal met lege handen en zal in de komende tijd alles uit de kast moeten halen om de nacompetitie nog te kunnen ontlopen, iets wat nog lang niet onmogelijk is, maar wel met de week moeilijker lijkt te worden.
Hercules-Baronie 4-0 (3-0) 1-0 Van Rooijen, 2-0 Lars Vermeulen, 3-0 en 4-0 Tim Waterink.
Toeschouwers: 100
Baronie: Max Winde, Jamie Kankam (Aurelio van Gool), David Vermeulen (Mark Schuit), Timo Townsend, Bram Umar, Aart Veldhof, Noel de Graauw, Jawad El Morabit, Jens Wirix (Guillermo Montero), Moustafa Mohammad (Yassine Mejres), Jurik Zimmerman (Omar El Kaddouri).