Door Frans Mertens
In de eerste helft zag het er allerminst naar uit dat de thuisclub de bezoekers zou oprollen. Integendeel een op de counter loerende tegenstander maakte het de thuisclub dermate moeilijk dat Baronie al na amper 12 minuten tegen een achterstand moest aankijken. Na de begrijpelijke verkenningen van 2 ploegen die niet precies wisten hoe elkaar te moeten bespelen werd al vrij snel duidelijk dat de thuisclub uitermate alert moest zijn op de omschakeling bij de bezoekers. Na een tweetal eerdere waarschuwingen van de snel uitbrekende Limburgers liet de thuisploeg zich toch nog verrassen. Na een snelle counter was het Verkennis die zijn compagnon Giel Beurskens op maat wist te bedienen om zijn ploeg aan de leiding te helpen 0-1. Baronie had niet direct een gepast antwoord op deze onverwachte tegenvaller en stuitte steeds op een goed georganiseerde tegenstander die nauwelijks ruimte weggaf. Ondanks het veelvuldige balbezit was de ploeg niet in staat om de Limburgse muur open te breken. De prima spelende Oenen zag zijn afstandsschot over het doel verdwijnen terwijl Denisov in kansrijke positie talmde om zijn ploeg naast de bezoekers te helpen. Baronie domineerde maar moest voortdurend alert zijn op de vlijmscherpe counters van Wittenhorst. De ploeg wilde uiteindelijk niet in dezelfde val lopen als Dongen dat vorige week op eigen veld met 7-1 werd weggevaagd. In die eerste helft had de thuisclub het ondanks prima veldspel gewoon moeilijk om de tegenstander de wil op te leggen.
Dat veranderde echter in de tweede helft. Met het inbrengen van een echte spits in de persoon van Polonius had Baronie plotseling een aanspeelpunt waarmee Wittenhorst absoluut geen raad wist. Dat betaalde zich een kwartier na rust ook uit. Nadat Wittenhorstdoelman Huntjens eerder al ten koste van een corner had moeten optreden bij een inzet van Oenen was het even later toch raak. De voor rust onzichtbare Joannes stond aan de basis van een knappe aanval die op aangeven van Kwee door Polonius beheerst werd binnengeschoven 1-1. De bezoekers bleken echter niet echt onder de indruk en Baroniedoelman Brand moest er aan te pas komen om een afstand pegel van Hendriks via de lat te keren! Het Bredase antwoord bleek even later echter nog passender. Een fraaie diepte pass van Baronie aanvoerder Vermeulen bereikte de opstomende Townsend die knap afwerkte 2-1. Het hek bleek van de dam toen Kwee de diepgaande Keuken bereikte die op volle snelheid diagonaal en onhoudbaar via de binnenkant van de paal voor 3-1 zorgde. Het bleek de genadeslag voor de dappere Limburgers die niet mochten mopperen dat Baronie niet meteen doordrukte. Kansen waren er nog voor Polonius en de opgeleefde Joannes. Het duurde echter even voordat Baronie het daadwerkelijke krachtsverschil in de score tot uitdrukking wist te brengen. Invaller Bortolotti stond aan de basis van een fraai uitgevoerde aanval die Polonius in staat stelde om Kools de 4-1 te laten aantekenen. De wedstrijd was daarmee gespeeld ofschoon Baroniedoelman Brand zich in de slotfase nog mocht onderscheiden met 2 fenomenale reddingen.
Na eerder slechts in de eerste helft te hebben geëxcelleerd deed Baronie het dit keer pas in de tweede helft. Daarmee gaf de ploeg meteen het visitekaartje af om in de komende wedstrijden te tonen dat het dit seizoen wel eens hoge ogen zou kunnen gooien. Wanneer het niveau van deze tweede helft vaker gehaald kan worden zou dat absoluut geen waanbeeld hoeven zijn. Zo spelend gaat het publiek in ieder geval vaker geamuseerd worden. Waarvan akte!
Toeschouwers: 250
Scheidsrechter: Michel Nijdeken – Amersfoort
Scoreverloop: 12. Giel Beurskens 0-1, 60. Polonius 1-1, 64. Townsend 2-1, 66. Rob Keuken 3-1, 78. Glenn Kools 4-1
Cornerverhouding: 2-5
Opstelling: Luuk Brand, Bram Umar (75. Omar Baddaje), David Vermeulen (av.), Tom van Gestel, Timo Townsend, Gilles Joannes, Bobby Oenen (72. Lars de Roos), Justin Kwee (75. Francesco Bortolotti), Max Denisov (46. Ocean Polonius), Glenn Kools (82. Ouassiem Ikhmech), Rob Keuken.